Χαρά, τρισύλλαβο ὄνομα λαμπρόηχο, τὸ Βραχώρι! κ᾿ ἐσὺ λαμπρή, τῆς Ρούμελης χαρά, δουλεύτρα κόρη, κι᾿ ἂν ἄλλο πῆρες, ὄνομα θαμμένο στὰ βιβλία, μ᾿ ἀρέσει τ᾿ ἀρματωλικὸ ὄνομά σου μὲ τοῦτο, καὶ ὁλοζώντανη, τὴ βλέπει ἡ φαντασία τὴ ζωγραφιά σου.
Άγιος Χριστόφορος (Ο Παλιός Ναός)
Μακρινή άποψη του Παλιού Αγίου Χριστοφόρου,από την Αμυγδαλούλα. Ο Ναός που είναι ο παλαιότερος στην πόλη, χτίστηκε μεταξύ του 1846-1849. Σημείο αναφοράς για όλους τους Αγρινιώτες και όχι μόνο για εμάς που ανήκαμε στην ενορία του. Πόσα βράδυα Μεγ. Πέμπτης ξεχυνόμασταν σαν παιδιά, στους γύρω και όχι μόνο κήπους για να μαζέψουμε λουλούδια από τους ολάνθιστους Ανοιξιάτικους κήπους για να στολιστεί ο Επιτάφιος, γιατί την επομένη θέλαμε να έχουμε τον ωραιότερο όταν θα μαζεύονταν όλοι στην Κεντρική Πλατεία, γύρω από την εξέδρα. Πόσες Κυριακές, ή γιορτές δεν φορέσαμε το άσπρο ράσο σαν παπαδοπαίδια στο Ιερό του. Ο Κυρ-Θόδωρος ο νεοκόρος, μας είχε και μας πρόσεχε σαν παιδιά του. Κάρτα σταλμένη από το Αγρίνιο στην Αγγλία, 21 Απριλίου 1914. Ένα ακόμη υπέροχο δείγμα έκδοσης του Αγρινιώτη εκδότη, Δ. Παπαλάμπρου. Ο Ναός, στέκει αγέρωχος και σήμερα, μόνο που η θέα του τσιμέντου που μπορείς να έχεις σήμερα από το ίδιο σημείο, προκαλεί θλίψη.