Agriniomemories.gr :: Γιαννης Καραμητσόπουλος ο Γηγενής Αγρινιώτης Ποιητής Νο2
Χαρά, τρισύλλαβο ὄνομα λαμπρόηχο, τὸ Βραχώρι! κ᾿ ἐσὺ λαμπρή, τῆς Ρούμελης χαρά, δουλεύτρα κόρη, κι᾿ ἂν ἄλλο πῆρες, ὄνομα θαμμένο στὰ βιβλία, μ᾿ ἀρέσει τ᾿ ἀρματωλικὸ ὄνομά σου μὲ τοῦτο, καὶ ὁλοζώντανη, τὴ βλέπει ἡ φαντασία  τὴ ζωγραφιά σου.

Κωστής Παλαμάς

Γιαννης Καραμητσόπουλος ο Γηγενής Αγρινιώτης Ποιητής Νο2

Μνήμη του άξιου γηγενούς Αγρινιώτη Ποιητή Γιάννη Καραμητσόπουλου.Ένα παρουσιαστικό και εγκωμιαστικό κείμενο του Θ.Μ. Πολίτη για τις 40 ημέρες χωρίς την φυσική παρουσία του. Εφημερίδα ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ

Δημοσιεύτηκε 07/06/2011 και ώρα 21:16

Μνήμη του άξιου γηγενούς Αγρινιώτη Ποιητή Γιάννη Καραμητσόπουλου και η ποιητική του συλλογή «35 νυχτερινά επεισόδια»



Ένα παρουσιαστικό και εγκωμιαστικό κείμενο του Θ.Μ. Πολίτη

 

 

Συμπληρώθηκαν 40 μέρες και νύχτες από το οριστικό και αμετάκλητο τέλος της βιολογικής - ανθρώπινης μονάδας που άκουγε στα στοιχεία Γιάννης Καραμητσόπουλος. Δεν τον είχαν πάρει «σβάρνα» τα χρόνια τον αγαπητό φίλο μας Γιάννη! Τον πιο αξιόλογο γηγενή Αγρινιώτη ποιητή των τελευταίων δεκαετιών. Ήταν μόνο 46 ετών. Στην ηλικία που ορισμένοι κάνουν την πρώτη τους ποιητική εμφάνιση. Τύπωσε, ως τον πρόωρο θάνατό του, επτά (7) ποιητικές συλλογές με πρώτη το 1989 σε ηλικία 24/ρων ετών. Παράλληλα δημοσίευε ποιήματα, κριτικά σημειώματα και διάφορα άρθρα πολιτιστικού περιεχομένου σε διάφορα γνωστά λογοτεχνικά περιοδικά (Λέξη, Περίπλους, Ελίτροχος, Παρυοσία, Εξώπολις, Νουμας, Φιλολογική Πρωτοχρονιά). Ποιήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε πανελλήνιες ποιητικές ανθολογίες και απαγγελθεί από Ρ/Σ και τηλεοπτικούς σταθμούς της Ελλάδας και της Κύπρου. Μεταφράστηκαν Αγγλικά και Γαλλικά. Προλόγισε και επιμελήθηκε την «Ανθολογία Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών».

 

Ίδρυσε το περιοδικό «Ίβυκος» (για τον ποιητικό λόγο) το οποίο εξέδιδε από το 1994 έως το 2001 και τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο που τύπωνε, κυρίως, βιβλία Αγρινιωτών και Αιτωλοακαρνάνων ποιητών και Λογοτεχνών. Ήταν μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών» και της «Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών» (της οποίας, για μια θητεία, υπήρξε και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της). Ήταν ενεργό μέλος του «Φιλολογικού και Λογοτεχνικού Ομίλου Αγρινίου Κωνσταντίνος Χατζόπουλος» και συμμετείχε στις πνευματικές και Λογοτεχνικές εκδηλώσεις της Πόλης μας.

 

Σήμερα μεταφυσικό βρέφος, συμπληρωμένων 40 ημερών από το θάνατό του, δεν έχουμε τίποτε άλλο να πούμε παρεκτός να εκφράσουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για τον πρόωρο χαμό του. Στερηθήκαμε ένα φίλο και η Πόλη που τόσο αγάπησε ένα Ποιητή. Γίναμε φτωχότεροι. Όσοι διάβασαν το εμπνευσμένο κείμενο του Παντελή Φλωρόπουλου, δημοσιευμένο στην «Αναγγελία» του της 20ης Απριλίου 2011, μαζί με σχετικό ανθολόγιο ποιημάτων του θανόντος, νομίζουμε, ότι θα δικαιώσουν την αξιολόγηση του υπογράφοντος ως προς την απώλεια του πιο άξιου Αγρινιώτη - γηγενούς ποιητή των τελευταίων δεκαετιών!

 

Έτσι σήμερα, σε τούτο εδώ το μεταθανάτιο πρώτο κείμενό μας για τον Γιάννη Καραμητσόπουλο, θα περιορισθούμε στην παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής: «35 νυχτερινά επεισόδια» (του έτους 2006).

 

Πρόκειται για έναν κομψό τόμο διαστάσεων (0,11χ0,21) με καλλιτεχνικό εξώφυλλο διακοσμημένο με σκίτσο του ζωγράφου Νίκου Φιλιππόπουλου. Απαρτίζεται από 32 ιδιότιτλα ποιήματα ελεύθερης Στιχουργικής μορφής. Ως «Motto», καταχωρήθηκαν στη σελίδα 7 του τόμου οι εξής τρεις στοίχοι του γνωστού ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη:

 

/…Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς

 

Να γνωρίζω κανένα κι ούτε

 

Κανένας να με γνωρίζει…/

 

 

Ένα από τα επιτυχημένα και ωραιότερα ποιήματα της συλλογής, τόσο για την πρωτοτυπία της θεματικής σύλληψης όσο και για την επιτυχημένη ποιητική εκφορά του είναι και το επίκαιρο τώρα ποίημα με την επιγραφή: «Κύριε Θάνατε». Το παραθέτουμε:

 

 

/…Κύριε θάνατε

 

συμμαθητή του φόβου

 

όταν έρθεις πιο κοντά στο πνεύμα μου

 

θα γίνω έλικας του ήλιου.

 

Ένας ανώνυμος άνεμος ένα απελεύθερο στρουθίο

 

κράτησε για πάρτη σου τα συμπαθητικά σκουπίδια μου

 

αυτά που πήγαν κατά καιρούς

 

πέρα δώθε - πάνω κάτω

 

δεξιά κι αριστερά

 

και τελικά μ´ έκαναν

 

ασώματο ουρανό

 

σε μύρια νεφελώματα.

 

Έφταιγε η ηλικία του φεγγαριού

 

κι αυτή η αναθεματισμένη

 

ευαισθησία μου στις πορφυρές ψυχές.

 

Άναψε τώρα κεριά…/

 

 

Στη σελίδα 36 του τόμου διαβάσαμε ένα ποίημα το οποίο απηχεί την ψυχοσύνθεση του ποιητή σε κάποια συγκεκριμένη φάση του βίου του. Μ´ άλλα λόγια εκφράζει βιωμένα συναισθήματα μετουσιωμένα σε ποίηση. Επιγράφεται: «Μιλώ γι´ αυτά» Ακολουθεί:

 

 

/…Μιλώ γι´ αυτά που δεν έγιναν

 

και γι´ αυτά που θα γίνουν τραγούδια

 

στο σχήμα σου.

 

Τα ωραία θλιμμένα μάτια σου

 

που έσπευσαν βραδέως

 

κι απόθεσαν στο πέλαγος

 

το δάκρυ της απουσίας.

 

Ολόκληρο σύμπαν χαμένο

 

Σ´ ένα σώμα χωρίς ορισμό

 

και δίχως αύριο.

 

Η ουτοπία της νύχτας…/

 

 

Τώρα, 40 μέρες μετά, τι να πούμε και τι να γράψουμε για τον πρόωρο χαμό ενός γηγενούς Αγρινιώτη ποιητή του οποίου η ποίηση βρίσκονταν σε διαρκή εξέλιξη και ανέλιξη; Το μόνο σίγουρο που δεν αμφισβητείται ούτε αμφισβητήθηκε από κανέναν ποτέ, είναι ότι ο Θάνατος διέκοψε μια ζωή και μαζί μ´ αυτή μια ξεχωριστή ανοδική ποιητική πορεία, για την οποία σεμνυνόμαστε που είχαμε την τύχη να την παρακολουθήσουμε απ´ την πρώτη εμφάνισή της!

 

 

Θ.Μ. Πολίτης

 

Αγρίνιο 22 Μαΐου 2011

 

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΕΥΧΟΣ :415 / 01 ΙΟΥΝΙΟΥ2011

 

http://anaggelia.gr/index.php?edition_id=415&section=news&newscat_id=2&article_id=8883