Μιχάλης Κούσης

Ο Μιχάλης Κούσης (1953 - 24 Μαΐου2005) ήταν ένας από τους κορυφαίους έλληνες δρομείς μεγάλων αποστάσεων και ο μεγαλύτερος σύγχρονος μαραθωνοδρόμος της χώρας.

Γεννήθηκε το 1953 στο Αγρίνιο και ήταν αθλητής της ΓΕΑ και μέλος της εθνικής ομάδας συνεχώς από το 1971 έως το 1987. Έλαβε μέρος σε 3 διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων το 1976, το 1980 και το 1984 και αναδείχτηκε πολλές φορές πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης σε μεγάλες αποστάσεις και στο μαραθώνιο. Μεγάλη στιγμή ήταν και το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε το 1979 στους Μεσογειακούς Αγώνες του Σπλιτ της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, όταν και βρέθηκε κοντά στο παγκόσμιο ρεκόρ. Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε και σαν καλύτερος αθλητής όλων των αγωνισμάτων από τον ΠΣΑΤ.

«Ο Μιχάλης είχε τρομερή ανθεκτικότητα. "Stamina"» , όπως έλεγε και ο γέρο Ιγκλόι για τον αγρινιώτη αθλητή. «Αγαπούσε με πάθος το τρέξιμο και ήταν  αφοσιωμένος σε αυτό ». Μ'αυτά τα λόγια περιγράφει τον Μιχάλη Κούση ο πρώτος του προπονητής, Γρηγόρης Μπενέκας.

« Ήταν τόσο το πείσμα του, ώστε σ'έναν αγώνα 3.000μ. στο Καραϊσκάκη, στην εκκίνηση, ένας άλλος αθλητής τον πάτησε στον αχίλλειο τένοντα τραυματίζοντας τον σοβαρά. Ο Μιχάλης τερμάτισε τον αγώνα ξυπόλητος ποτίζοντας το ταρτάν με το αίμα του. Μετά το τέλος του αγώνα  χρειάστηκαν 20 ράμματα».

Ο Μιχάλης Κούσης έλαβε μέρος στον πρώτο του αγώνα στο Αγρίνιο, στις 26 Ιανουαρίου του 1969, σε ηλικία 16 ετών. Κέρδισε με ευκολία το Διανομαρχιακό Πρωτάθλημα Ανώμαλου Δρόμου Αιτωλοακαρνανίας και έτσι ξεκίνησε τη μεγάλη του πορεία προς τις επιτυχίες. Κάτω από τις οδηγίες του Γ.Μπενέκα καταφέρνει μέσα στα επόμενα 2 χρόνια να βελτιώσει το Πανελλήνιο ρεκόρ στα 10.000 μ. εφήβων με 32΄:24΄΄ στις 26 Σεπτεμβρίου του 1971 στην Καβάλα.

Την επόμενη χρονιά πηγαίνει στην Αθήνα και εντάσσεται στην ομάδα του Ουγγροαμερικανικού προπονητή Μίχαϋ Ιγκλόϊ , ο οποίος με τη μεθοδικότητά του κατάφερε να δημιουργήσει μια χρυσή εποχή για τις ελληνικές μεγάλες αποστάσεις.      Το 1978 πέρασαν εργομετρικές εξετάσεις μ'έναν άλλο θρύλο των μεσαίων αποστάσεων , τον Φώτη Κούρτη. Με πολύ σκληρή δουλειά, όλη την προπόνηση του μαραθωνίου μέσα στο Καραϊσκάκη, απέδειξε πως μπορεί η ισχυρή θέληση και η δύναμη της  ψυχής να ανατρέψει τις όποιες μετρήσεις.

Η συνέχεια ήταν εκπληκτική. Αμέτρητα πανελλήνια ρεκόρ από τα το 1500 μ. μέχρι το Μαραθώνιο. Συμμετοχές σ΄όλες τις μεγάλες διοργανώσεις με σημαντικές διακρίσεις. Μια πορεία που κράτησε σχεδόν 2 δεκαετίες χαρίζοντας ανεπανάληπτες στιγμές στους Έλληνες,

Η μεγαλύτερη ίσως στιγμή της αθλητικής του καριέρας ήταν αυτή που του πρόσφερε και μια μεγάλη απογοήτευση. Η στέρηση του Παγκόσμιου Ρεκόρ στους Μεσογειακούς Αγώνες του Σπλιτ της Γιουγκοσλαβίας με 2 ώρες 6΄ 53΄΄ λόγω μικρότερης διαδρομής, όπως μετρήθηκε μετά τον αγώνα. Οι διοργανωτές , οι οποίοι αρχικά δήλωναν ότι η διαδρομή ήταν σωστά μετρημένη, στη συνέχεια με νέες μετρήσεις κατέληξαν στο ότι έλειπαν 899μ. Ακόμα και έτσι βέβαια η επίδοσή του θα ήταν σίγουρα κάτω από 2 ώρες 10΄.Η επίδοση αυτή του χάρισε τη διεθνή αναγνώριση.

Σαράντα πέντε  μέρες νωρίτερα είχε ξεσηκώσει χιλιάδες Αθηναίους κερδίζοντας ύστερα από 39 χρόνια την πρώτη θέση σε Βαλκανικό Μαραθώνιο. Παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή του οριστικοποιήθηκε μόλις το πρωί του αγώνα, κατάφερε να πάρει μια καθαρή νίκη ξεσηκώνοντας τα πλήθη , τόσο κατά τη διάρκεια  της διαδρομής όσο και στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο.

Στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες της Πράγας το 1978 και ενώ βρίσκεται μέχρι το 35^Ο χλμ. με το πρώτο γκρουπ, αναγκάζεται να μείνει πίσω λόγο ενός προβλήματος στο γόνατο. Καταφέρνει ωστόσο να πετύχει  πανελλήνιο ρεκόρ με 2 ώρες 14΄ 41΄΄ και να καταλάβει την 10^Η θέση.

Το 1980 παίρνει την 4^Η θέση θέση στο Μαραθώνιο της Βοστώνης με 2 ώρες 16΄ 03΄΄. Τότε του γίνεται πρόταση από πλούσιο Ελληνοαμερικάνο να εγκατασταθεί στις Η.Π.Α. με όλα τα έξοδα πληρωμένα για να ασχοληθεί μόνο με την προπόνησή του. Όμως δεμένος στενά με την οικογένεια και τους φίλους του αρνείται να εγκαταλείψει την Ελλάδα.

Τα μακριά μαλλιά και τα γένια του αποτελούσαν μια μορφή αντίδρασης για την εποχή. Για το λόγο αυτό εγκατέλειψε τη χωροφυλακή για να πάρει μια θέση στον Ο.Τ.Ε., όπου εργαζόταν. Τελειώνοντας την αθλητική του καριέρα επέστρεψε στο Αγρίνιο και στον πρώτο του προπονητή , όπου ακολούθησε με συνέπεια το πρόγραμμα της προπόνησης. Η στάση του αυτήν αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς μικρότερους αθλητές.

Ο Μιχάλης Κούσης ήταν παντρεμένος με την πρωταθλήτρια του μήκους Πίτσα Σούλα και απέκτησαν δύο παιδιά. Στις 24 Μαϊου του 2005 ο Μιχάλης έφυγε από κοντά μας, σε μια στιγμή που ήταν πραγματικά ευτυχισμένος.

Ο Μιχάλης Κούσης πέθανε αιφνίδια στις 24 Μαϊουτου 2005 από ανακοπή καρδιάς ενώ έκανε την καθιερωμένη του προπόνηση στο δάσος του Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης.

ΠΗΓΗ:ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ: http://www.cityofagrinio.gr/city/agones-kousis/agones-kousis.html
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια