Χαρά, τρισύλλαβο ὄνομα λαμπρόηχο, τὸ Βραχώρι! κ᾿ ἐσὺ λαμπρή, τῆς Ρούμελης χαρά, δουλεύτρα κόρη, κι᾿ ἂν ἄλλο πῆρες, ὄνομα θαμμένο στὰ βιβλία, μ᾿ ἀρέσει τ᾿ ἀρματωλικὸ ὄνομά σου μὲ τοῦτο, καὶ ὁλοζώντανη, τὴ βλέπει ἡ φαντασία τὴ ζωγραφιά σου.
Χαρακτηριστικοί Τύποι
Εικόνες και Μνήμες - Αγρίνιο 1950-1970
Δημοσιεύτηκε 12/01/2011 και ώρα 20:12
Στην εξαίσια εβδομαδιαία Εφημερίδα της πόλης μας "ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ" ανάμεσα στα υπέροχα άρθρα της υπάρχει και κάποιο το οποίο διαβάζω πρώτο από όλα μόλις λάβω την Εφημερίδα.
Πρόκειται για άρθρο του Περικλή Χαντζή, όπου μας μεταφέρει διάφορες εικόνες και μνήμες της πόλης μας τις δεκαετίες 1950-1970.
Στο φύλλο Νο 394, με ταξίδεψε για άλλη μια φορά στο παρελθόν της πόλης μας, αναφέροντας κάποιους Χαρακτηριστικούς Τύπους...
" Όπως κάθε τόπος, έτσι και η πόλη μας κατά διαστήματα , είχε τους δικούς της Χαρακτηριστικούς Τύπους. Ανθρώπους αφελείς, αλαφροίσκιωτος και άκακους που τα παιδιά κυρίως ασχολούνται μαζί τους και τους πειράζουν.
Τέτοιοι περιφερόμενοι τύποι, γνωστοί στην κοινωνία, αφού ξεπερνούσαν τα όρια της γειτονιάς τους ήταν:
Η Θεώνη, που μάζευε πολύχρωμα χαρτάκια
Ο Αυγάς, που πουλούσε αυγά σε ένα καλάθι
Ο Ραμόνας, μεταφορέας με κάρο
Ο Σούφλας, που κυνηγούσε με σουφλί όσους τον ενοχλούσαν
Ο Λαλαντής
Ο Λαμάρ ή Τσουζ
Ο Κλάνας ή Λαστιχένιος
Ο Αρίστος, γνωστός στο γήπεδο και παπατζής στην Αθήνα αργότερα
Ο Χότζας
Η Μπλάνω
Ο Βαίτσας , αθεράπευτα ρομαντικός τύπος. Με κατάλευκη ελαφριά περιβολή, χειμώνα - καλοκαίρι, βολτάριζε αγέρωχαστο Πάρκο και στην Πλατεία, ψιθυρίζοντας ή σφυρίζοντας ερωτικά τραγούδια, αφιερωμένα στην καλή του την τότε βασίλισσα Άννα- Μαρία.
Αργότερα γνωρίσαμε και τον Ιάσωνα, με τα τεράστια ρολόγια στο στήθος του.
Σήμερα η πόλη έγινε αφιλόξενη, απάνθρωπη και προφανώς δεν ανέχεται τους τύπους αυτούς, αφού σχεδόν έχουν αφανιστεί.Ίσως φοβούνται και κρύβονται στη γειτονιά τους, στο σπίτι τους, στον εαυτό τους.
Έχει απομείνει ένας για δείγμα, ίσως όχι για πολύ ακόμη, ο υποψήφιος κατά φαντασίαν Νομάρχης. "
ΠΗΓΗ: Αναγγελία - Εβδομαδιαία Εφημερίδα - 394η Έκδοση
Κάποιους από τους παραπάνω τους πρόλαβα και τους θυμάμαι αρκετά καλά μάλιστα,όπως τον Νίκο Λαμάρ, (ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΜΑΡΑΣ )τον υπψήφιο Δήμαρχο τότε, ακολουθεί το διαφημιστικό προεκλογικό μονόφυλλο που είχαν τυπώσει οι.... υπερασπιστές του:
Ο Νίκος Λαμάρας, μια από τις πιο αγαπημένες και χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του Αγρινίου, ταξίδεψε για την γειτονιά των αγγέλων (24 Σεπτεμβρίου 2011) σε ηλικία 80 ετών.- ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΙΚΟΛΑ.-
Επίσης θυμάμαι αρκετά καλά και τον άκακο Ιάσωνα, με τα τεράστια ξυπνητήρια στο στήθος του, καθώς και με ένα μεγάλο τριαντάφυλλο στο πέτο νομίζω.
Επίσης θυμάμαι αρκετά καλά τον Αρίστο, τον οποίο έβλεπα συχνά - πυκνά να κυκλοφορεί και στην Αθήνα, μεταξύ Ομονοίας και Μοναστηρακίου.
Επίσης την Μπλάνω.
Διαβάζοντας το άρθρο του Κου Χαντζή,θυμήθηκα τον Βαίτσα, που πάντα φορούσε άσπρη φανέλα που εμείς σαν παιδιά του φωνάζαμε " Βαίτσα γκουμινάκια " και το επαναλαμβάναμε πολλές φορές μέχρι που νευρίαζε και μας κυνηγούσε.
Κε Χαντζή σας ευχαριστώ για τα αξέχαστα ταξίδια που μας κάνετε.
Πρόκειται για άρθρο του Περικλή Χαντζή, όπου μας μεταφέρει διάφορες εικόνες και μνήμες της πόλης μας τις δεκαετίες 1950-1970.
Στο φύλλο Νο 394, με ταξίδεψε για άλλη μια φορά στο παρελθόν της πόλης μας, αναφέροντας κάποιους Χαρακτηριστικούς Τύπους...
" Όπως κάθε τόπος, έτσι και η πόλη μας κατά διαστήματα , είχε τους δικούς της Χαρακτηριστικούς Τύπους. Ανθρώπους αφελείς, αλαφροίσκιωτος και άκακους που τα παιδιά κυρίως ασχολούνται μαζί τους και τους πειράζουν.
Τέτοιοι περιφερόμενοι τύποι, γνωστοί στην κοινωνία, αφού ξεπερνούσαν τα όρια της γειτονιάς τους ήταν:
Η Θεώνη, που μάζευε πολύχρωμα χαρτάκια
Ο Αυγάς, που πουλούσε αυγά σε ένα καλάθι
Ο Ραμόνας, μεταφορέας με κάρο
Ο Σούφλας, που κυνηγούσε με σουφλί όσους τον ενοχλούσαν
Ο Λαλαντής
Ο Λαμάρ ή Τσουζ
Ο Κλάνας ή Λαστιχένιος
Ο Αρίστος, γνωστός στο γήπεδο και παπατζής στην Αθήνα αργότερα
Ο Χότζας
Η Μπλάνω
Ο Βαίτσας , αθεράπευτα ρομαντικός τύπος. Με κατάλευκη ελαφριά περιβολή, χειμώνα - καλοκαίρι, βολτάριζε αγέρωχαστο Πάρκο και στην Πλατεία, ψιθυρίζοντας ή σφυρίζοντας ερωτικά τραγούδια, αφιερωμένα στην καλή του την τότε βασίλισσα Άννα- Μαρία.
Αργότερα γνωρίσαμε και τον Ιάσωνα, με τα τεράστια ρολόγια στο στήθος του.
Σήμερα η πόλη έγινε αφιλόξενη, απάνθρωπη και προφανώς δεν ανέχεται τους τύπους αυτούς, αφού σχεδόν έχουν αφανιστεί.Ίσως φοβούνται και κρύβονται στη γειτονιά τους, στο σπίτι τους, στον εαυτό τους.
Έχει απομείνει ένας για δείγμα, ίσως όχι για πολύ ακόμη, ο υποψήφιος κατά φαντασίαν Νομάρχης. "
ΠΗΓΗ: Αναγγελία - Εβδομαδιαία Εφημερίδα - 394η Έκδοση
Κάποιους από τους παραπάνω τους πρόλαβα και τους θυμάμαι αρκετά καλά μάλιστα,όπως τον Νίκο Λαμάρ, (ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΜΑΡΑΣ )τον υπψήφιο Δήμαρχο τότε, ακολουθεί το διαφημιστικό προεκλογικό μονόφυλλο που είχαν τυπώσει οι.... υπερασπιστές του:
Ο Νίκος Λαμάρας, μια από τις πιο αγαπημένες και χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του Αγρινίου, ταξίδεψε για την γειτονιά των αγγέλων (24 Σεπτεμβρίου 2011) σε ηλικία 80 ετών.- ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΙΚΟΛΑ.-
Επίσης θυμάμαι αρκετά καλά και τον άκακο Ιάσωνα, με τα τεράστια ξυπνητήρια στο στήθος του, καθώς και με ένα μεγάλο τριαντάφυλλο στο πέτο νομίζω.
Επίσης θυμάμαι αρκετά καλά τον Αρίστο, τον οποίο έβλεπα συχνά - πυκνά να κυκλοφορεί και στην Αθήνα, μεταξύ Ομονοίας και Μοναστηρακίου.
Επίσης την Μπλάνω.
Διαβάζοντας το άρθρο του Κου Χαντζή,θυμήθηκα
Κε Χαντζή σας ευχαριστώ για τα αξέχαστα ταξίδια που μας κάνετε.