Agriniomemories.gr :: Το www.agriniomemories.gr, στο Αγρινιώτικο blog Αγρίνιο Γλυκές Μνήμες
Χαρά, τρισύλλαβο ὄνομα λαμπρόηχο, τὸ Βραχώρι! κ᾿ ἐσὺ λαμπρή, τῆς Ρούμελης χαρά, δουλεύτρα κόρη, κι᾿ ἂν ἄλλο πῆρες, ὄνομα θαμμένο στὰ βιβλία, μ᾿ ἀρέσει τ᾿ ἀρματωλικὸ ὄνομά σου μὲ τοῦτο, καὶ ὁλοζώντανη, τὴ βλέπει ἡ φαντασία  τὴ ζωγραφιά σου.

Κωστής Παλαμάς

Το www.agriniomemories.gr, στο Αγρινιώτικο blog Αγρίνιο Γλυκές Μνήμες

Αφιέρωμα από το Αγρινιώτικο blog, Αγρίνιο Γλυκές Μνήμες

Δημοσιεύτηκε 26/01/2013 και ώρα 21:21



http://agriniomemories.blogspot.gr/2013/01/griniomemoriesgr.html

Αγρινιώτικες Μνήμες από το αgriniomemories.gr

 


Λένε, πως αγαπούν την γενέτειρά τους πιο πολύ αυτοί που ζουν μακριά απ’ αυτή.
Απόδειξη σ’ αυτόν τον κανόνα αποτελεί ο συμπατριώτης μας Αγρινιώτης Νίκος Αντωνίου.
Είναι η δεύτερη φορά που αναφέρομαι σ’ αυτόν και στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργήσει.
Η πρώτη φορά ήταν απλά μια αναφορά για μια νέα ιστοσελίδα για το παλιό Αγρίνιο. Την Agrinio memories


Στα σπάργανα τότε η σελίδα αυτή, μου είχε κάνει εντύπωση η δομή της, η ευκολία της χρήσης της και το εύρος των θεμάτων της με τα οποία υποσχόταν ότι θα ασχοληθεί. Και λέω υποσχόταν γιατί τα περισσότερα πεδία τότε ήταν κενά. Είπα και πριν… ήταν τα πρώτα της βήματα στο διαδίκτυο.
Ένα χρόνο και…μετά, κάθε ανάρτηση του συντοπίτη μας Νίκου Αντωνίου με εκπλήσσει ευχάριστα, ξεκλειδώνει αναμνήσεις ξεχασμένες, με ταξιδεύει χρόνια πίσω.
Οι φωτογραφίες του, άγνωστες, σπάνιες φωτογραφίες που για πρώτη φορά δημοσιεύονται στο διαδίκτυο, γέμισαν σχεδόν όλα τα κενά πεδία.
 Τον Νίκο Αντωνίου δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Μας συνδέουν μόνο μερικές συζητήσεις μέσω διαδικτύου με θέμα την πόλη μας. Οι ώρες όμως που μου χαρίζει «ξεφυλλίζοντας» την ιστοσελίδα του, μου έχουν δώσει να καταλάβω ότι πρόκειται για έναν αθεράπευτα ρομαντικό λάτρη του αλλοτινού Αγρινίου, έναν συλλέκτη σπάνιου υλικού, ανεκτίμητης αξίας. Υλικό που σίγουρα πρέπει να αξιοποιηθεί από κάποιον φορέα της πόλης. Υλικό που σίγουρα αποκτά με κόπο και πολύ ψάξιμο (και πιστέψτε με…δεν είναι καθόλου εύκολο να βρει κάποιος υλικό για το παλιό Αγρίνιο).

Ένα πολύ μικρό δείγμα θα δώσω πιο κάτω.
Εσείς επισκεφτείτε την ιστοσελίδα (πατώντας εδώ), ανοίξτε όλα τα πεδία και είμαι σίγουρη ότι θα εκπλαγείτε ευχάριστα.
Καλή συνέχεια!!!

Οι λεζάντες των φωτογραφιών είναι από το agriniomemories.gr
Πατώντας πάνω στις λεζάντες θα οδηγείστε στην αντίστοιχη ανάρτηση. 


Είμαστε στο ύψος της Πλατείας Φλεμιγκ, ή..... Φλαμέγκου, όπως την είχε
αποκαλέσει κάποτε κάποιος συμμαθητής σε κάποια τάξη.
Στο κτίριο που δεσπόζει στην κάρτα ξεχωρίζει η πινακίδα πολυ γνωστού Παιδίατρου
της εποχής και πολλών από εμάς ίσως. Από κάτω, στο ισόγειο,
το κατάστημα γνωστής οικογένειας ωρολογοποιών και χρυσοχόων.
Κάρτα από το Φωτογραφείο Ξυθάλη, περίπου το'50.

Εξαιρετική άποψη της υπό διαμόρφωση πλατείας με το συντριβάνι
όπου δεσπόζουν 2 υπέροχα Νεοκλασικά κτίρια, εκ των οποίων
το ένα είναι η οικία Παναγοπούλου, και το άλλο περιτρυγισμένο από δένδρα,
το αρχοντικό Ξυνοπούλου που ευτυχώς αναπαλαιώθηκε και στέκει εκεί από το 1902.

Όπως γράφει η φωτογραφία στο πίσω μέρος είναι Μάιος του 1941,
Ιταλική κατοχή για το Αγρίνιο. Δυο Ιταλοί αξιωματικοί κάνουν την βόλτα τους
στην κεντρική Πλατεία υπό το βλέμα συμπατριωτών μας.
 Πίσω τους δεσπόζει το κτίριο με το "Ξενοδοχείο Εμπορικόν ".
Κάτω από το μπαλκόνι διαβάζουμε την επιγραφή του καταστήματος
" ΝΕΟΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ... "
Πίσω από τους Ιταλούς, το λεωφορείο έτοιμο για νέες διαδρομές.
Δυστυχώς δεν μπορώ να διαβάσω τον προορισμό του.
 Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τους Ιταλούς, και βρέθηκε στην Ιταλία.
Μέρες που έρχονται να θυμηθούμε λίγο την πρόσφατη Ιστορία του τόπου μας.
Πρέπει να ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ. ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.

Ένα από τα παλαιότερα εστιατόρια της πόλης μας.
Πλατεία Μπέλλου(η σημερινή Πλατεία Δημοκρατίας) -Τηλ. 4.00

Εξοχικόν Κέντρον " ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΕΣ " Θεόδ. Λουρόπουλου.
Στην καταχώρηση αναφέρεται σαν
" Ο Ανθισμένος και Μοσχοβόλος Παράδεισος του Αγρινίου"....

Τιμοκατάλογος του Πάρκου μας. Πρέπει να είναι της δεκαετίας 60-70.
Εκτύπωση: " ΝΕΟΤΥΠ " ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΣ - ΑΥΓΟΥΛΗΣ ΑΓΡΙΝΙΟΝ.

Προχωρημένη η δεκαετία του '50 και η Πλατεία Φλέμιγκ
και ο.... περίγυρός της από ψηλά Μέχρι και μπουγάδα έχουμε σε κοινή θέα.


Κυριακή του Πάσχα 24 Απριλίου στην παιδούπολη του Αγρινίου και το ψήσιμο
του οβελία είναι στο απώγειό του.Τα σουβλιά, φυσικά ξύλινα.
Τα χαμόγελα των παιδικών ψυχών είναι όλη η ομορφιά στην φωτογραφία.



Γίτσα σε ευχαριστώ θερμά και δημόσια για το νέο σου αφιέρωμα στην ιστοσελίδα που συντηρώ με τεκμήρια από την πόλη μας, ακριβώς μετά από 1 χρόνο από το προηγούμενο(25 Ιανουαρίου 2012), σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια, σε ευχαριστώ θερμά για την αναγνώριση, και για την δυσκολία ανεύρεσης υλικού για το Αγρίνιο που δεν μπορεί εύκολα κάποιος να το αντιληφθεί.Σε ευχαριστώ που με συγκίνησες για άλλη μια φορά.όπως γίνεται πάντα με κάποιο θέμα που η σκαπάνη σου φέρνει στην επιφάνεια.